Les 1: Middeleeuwen en Renaissance - over de Duivel in de Muziek en 'geheime chromatische kunst.'

Net als Alfred Hitchcock in zijn films of Rembrandt in zijn schilderijen hadden ook veel grote componisten de onbedwingbare neiging een ‘vingerafdruk’ - maar dan in noten - in hun werk achter te laten. Vooral Bach en Sjostakovitsj leefden zich hier enorm mee uit. Maar ook andere heimelijke boodschappen weet een kenner terug te vinden in de noten: de naam van een innig geliefde vrouw of een rijke opdrachtgever, of anders wel die van 'beste vrienden’.

Soms komen er ook getallen en getalsverhoudingen aan te pas om een letterlijk en figuurlijk ‘ongehoorde' tweede laag in de muziek aan te brengen.

Zo zou het motet dat in 1436 klonk bij de inwijding van de fameuze koepel van de dom in Florence, getalsmatig gebaseerd zijn op die van de verwoeste tempel in Jeruzalem.

Geheime affaires en complete huwelijksscènes komen rond 1900 naar voren in strijkkwartetten van Schönberg en zijn kring. Ook popmuzikanten als Frank Zappa en Pink Floyd schuwden het niet een geheime boodscchap voor ingewijden in hun tracks achter te laten…..ga maar zoeken! En dan is er nog muziek die zijn eigenlijke bedoeling pas onthult als je de prachtvolle notatie erbij haalt.

In zes les lessen leidt Kees Arntzen ons door zes eeuwen muziek met een tweede laag. Natuurlijk verliezen we daarbij de erkende meesterwerken niet uit het oog: Mozart, Schumann, Brahms, Mahler en Sjostakovich komen zeker aan bod, maar ook Renaissance-meesters als Josquin des Prés naast populaire moderne helden als Bob Dylan en Nena.